سمنان (پانا) - برای نوشتن از ورزش بانوان در کشوری به مانند ایران، چیزی جز آه و اندوه و افسوس به همراه محدودیت‌ها و محرومیت‌های همیشگی و تکراری وجود ندارد. انگار که هیچ‌گاه جلوه‌ای برای مسئولین نداشته و از دید آن‌ها بیشتر شبیه به یک دورهمی برای سلامتی و تندرستی است. بانوانی که همیشه به دنبال روزنه‌هایی از امید و تیم‌داری هستند، اما به خاطر نبود حمایت تشکیلاتی هر بار ناامیدتر از گذشته به کار خود ادامه می‌دهند و گاه حتی خواسته‌های خود را به حداقل رسانده و با پرداخت ورودی مسابقات از سوی حامی…
